Categorie: met kinderen

In het spoor van de Mol in Toscane – de complete blogserie

Bekijk hier de blogserie ‘In het spoor van de Mol in Toscane’, die ik nog tijdens het jubileumseizoen van ‘Wie is de Mol?’ in 2020 op deze website publiceerde. Toevallig was eerder dat jaar mijn nieuwe Dominicus reisgids Toscane gepubliceerd. Het jubileumseizoen van ‘Wie is de Mol?’ in Toscane was voor mij dan ook een feest van herkenning! Alle plekken staan in de reisgids beschreven.
Naast een beschrijving van alle locaties uit ‘Wie is de Mol?’ geef ik in deze driedelige blogserie ook tips voor bezienswaardigheden in de omgeving. De foto’s heb ik allemaal zelf gemaakt.

Wil je zelf in het spoor van de Mol in Toscane treden? In mijn blogserie en reisgids vind je heel veel informatie. Maar stel hieronder gerust vragen. Ik vind het natuurlijk ook leuk om achteraf te horen hoe je de reis hebt ervaren.

Meer lezen over Toscane?

Dominicus Toscane is de meest actuele Nederlandstalige reisgids van Toscane. De tweede, geheel herziene druk verscheen in november 2022. De gids geeft veel achtergrondinformatie en reistips over Toscane en daarnaast een fijne selectie van adresjes. Alle foto’s in de gids zijn door mijzelf gemaakt. De gids is onder andere hier te bestellen.

Deze afbeelding heeft een leeg alt-attribuut; de bestandsnaam is fullsizeoutput_4e35-1024x683.jpeg
Reis de Mol achterna met Dominicus Toscane!

‘Wie is de Mol?’ in Toscane – introductie

Dit is de introductie van de reisblogserie ‘In het spoor van de Mol in Toscane’. In het jubileumseizoen van ‘Wie is de Mol?’ maken 10 oud-deelnemers weer jacht op de Mol. En waar kan dat beter dan in Toscane? Het thema is dan ook heel toepasselijk ‘Renaissance’. Het introductiefilmpje (zie hieronder) toont alvast veelbelovende beelden: dit wordt vast een geweldig ‘Wie is de Mol?’ seizoen! Ik herken de plekken die ik zelf heb bezocht en beschreven in mijn onlangs verschenen reisgids Dominicus Toscane, die je onder andere hier kunt bestellen.

Wie is de Mol? begint in de prachtige Val d’Orcia

Reis de Mol achterna in Toscane

Als Toscane-kenner én liefhebber van het programma (al sinds 1999, toen het eerste seizoen op de Vlaamse televisie verscheen) volg ik dit natuurlijk op de voet. Op deze pagina lees je vanaf 5 september alles over de locaties in Toscane die de kandidaten bezoeken. En wie weet ontdek ik wel wat interessante hints die ik hier zal delen…

Bekijk hier het introductie filmpje

Gezien het thema zullen de kandidaten natuurlijk Florence bezoeken. Maar ik lees ook dat ze tijdens hun zoektocht naar de mol de geboorteplaatsen en belangrijke bouwwerken bezoeken van drie grote meesters uit de Renaissance: Michelangelo, Caravaggio en Leonardo da Vinci. Daarom denk ik dat ze ook Anchiano, de geboorteplaats van Leonardo da Vinci zullen bezoeken.

Florence is de bakermat van de Renaissance

In de introductievideo verschijnen ook andere interessante plaatsen. Het zijn nog maar vermoedens, maar ik zal alvast een tipje van de sluier oplichten:

-Een mysterie dat moet worden opgelost op het Piazza della Signoria in Florence;
-Een oorverdovende tocht in treintjes door de kwikzilver-mijn van San Silvestro in Zuid-Toscane;
-Een zinderende zoektocht in het Medici-fort Falcone op het eiland Elba;

Wordt vervolgd…

Meer lezen over Toscane?

Dominicus Toscane is de meest actuele Nederlandstalige reisgids van Toscane. De eerste druk is in 2020 verschenen. In tegenstelling tot veel andere reisgidsen is hij bovendien ‘corona-proof’. De gids geeft veel achtergrondinformatie en reistips over Toscane. Er is slechts een kleine selectie gemaakt van eet-, drink- en logeeradresjes die echt een bezoek waard zijn. Na een recente controle blijken deze in september 2020 nog allemaal open te zijn. Bovendien vind je in de gids veel webadressen, zodat je gemakkelijk zelf de actuele openingstijden van bezienswaardigheden kunt controleren. Hierdoor is de informatie, ook na de lockdown in Italië, nog even betrouwbaar. Alle foto’s in de gids zijn door mijzelf gemaakt. De gids is onder andere hier te bestellen.

Toscane kan op dit moment gewoon bezocht worden, Italië staat in oktober 2020 op de lijstvan landen waar vakantiereizen mogelijk zijn.

Reis de Mol achterna met Dominicus Toscane!

ALLE TEKSTEN EN FOTO’S OP DEZE SITE VALLEN ONDER HET COPYRIGHT VAN HESTER VAN DELDEN @ GEBRUIK ZONDER VOORAFGAANDE TOESTEMMING VAN DE RECHTHEBBENDE IS VERBODEN.

Overnachten in een yurt op landgoed Wientjesvoort

Door het hek wandel ik een groene oase binnen, een licht glooiend landschap met rododendrons en berken. De voormalige eigenaresse van het landgoed heeft in haar testament laten vastleggen dat deze nooit gekapt mogen worden. Wientjesvoort Zuid is een plek met natuur- en cultuurhistorische waarde. Onder de grond ligt zelfs nog een nederzetting uit de Steentijd.

Overnachten in een yurt op natuurcamping Wientjesvoort

Aan de rand van het terrein staan een aantal yurt’s en tipi’s, met hier en daar een houtwal ertussen. Om de plek zelf te ervaren, logeer ik een nacht in een yurt, samen met mijn tienjarige dochter. Deze is al snel na aankomst verdwenen: samen met de dochters van de beheerders is ze de paarden aan het te verzorgen. Onze Mongoolse tent is goed voorzien, met onder andere een comfortabel bed, een gasstel en een houtkacheltje. ’s Avonds schijnt door de lichtkoepel het zachte licht van de volle maan. De volgende morgen worden we vroeg wakker. Buiten ligt alles onder een laagje dauw. We wandelen door de serene rust van het sprookjesachtige landschap, waar alleen de wetten van de natuur gelden.

Wat opvalt is dat je hier geen geboden of verboden treft, maar vooral vriendelijkheid en welwillendheid.‘Regels horen niet van bovenaf opgelegd te worden’, legt beheerder Wieteke uit. ‘Iedereen die hier te gast is, moet het zelf gaan aanvoelen. Natuurlijk heb ik wel wat basisregels opgesteld om op terug te kunnen vallen. Zo wordt hier niet gebouwd en niet gewoond, er mag alleen worden gerecreëerd. En het afval wordt duurzaam gescheiden. Er komen nog een paar jaarplekken bij, maar verder moet er ruimte blijven voor passanten. We zoeken mensen die zich echt willen binden aan het terrein.

Tijdens de Bigheart-kampen leven we als een familie, waarin het gaat om aandacht, liefdevolle verbinding en hoe we met de aarde omgaan”

Wieteke de Vries

Een oefening in samenleven. Wieteke en haar partner Hans hebben er lang naar gezocht en verschillende alternatieve woonvormen uitgeprobeerd: van leefgemeenschappen in Frankrijk en België tot de vrijstaat ADM in Amsterdam en het opstartende ecodorp Bergen. Maar daar ging het uiteindelijk vooral over de onderlinge relaties en groepsprocessen. ‘Het schiet niet op als je wel vijf keer per week moet vergaderen’, verzucht Wieteke. Dat bleek niet te passen bij hun eigen, meer pragmatische instelling.

Wientjesvoort Zuid zijn ze daarentegen blanco ingestapt, zonder van te tevoren te bepalen hoe het terrein zou worden ingericht: ‘We bekijken wat de plek zelf aangeeft.’ Zo is achter op het terrein een plek gecreëerd, waar allerlei ceremonieën gehouden worden. Twee keer per jaar staat hier een week lang alles in het teken van de zweethut-ceremonies die worden gegeven door de Amerikaan Carl Bigheart. Tijdens zijn laatste bezoek aan Nederland verwoordde de sjamaan het als volgt: ‘You first commit yourself to this piece of earth, and then to the people’.

Wieteke: ‘Als iemand hier komt en er een goed gevoel bij heeft, dan kan er iets ontstaan. Dat gaan we niet forceren door verplichte bijeenkomsten. Wel zijn er vrijwillige klusdagen. Op die dagen ben je echt met het terrein bezig: met de boomverzorging, het kippenhok, het houthakken. Dat moet volgens ons ook de insteek zijn: laten we eerst deze plek maar eens verzorgen, dan komt de rest vanzelf. We leven tijdens de Bigheart-kampen als een familie, waarin het gaat om aandacht, liefdevolle verbinding en hoe we met de aarde omgaan. Dat is iets wat we hier niet alleen in die weken, maar ook in ons dagelijks leven willen realiseren.

Terwijl ik Wieteke interview, zie ik mijn dochter op een wit paard langsrijden – zij met blote voeten, het paard zonder zadel. Pipi Langkous-achtige tafrelen. Op een heel natuurlijke manier zijn de kinderen de hele dag met de paarden in de weer. Ze voeren circuskunstjes uit, gaan achterstevoren op de paarden zitten, erop staan en helpen elkaar daarbij.
Als we de spullen pakken voor ons vertrek, vertrouwt mijn dochter me toe: “Ik zou hier wel willen wonen…

Wil je ook verblijven in een yurt op Wientjesvoort Zuid? Kijk op supertrips.nl. Ook kunnen er op Wientjesvoort (school)kampen worden gehouden en de jaarfeesten worden gevierd.

Initiatiefnemers Wieteke de Vries, Hans Polak, David Schaling en de stichting Land of Seattle hebben zich verenigd in Vrienden van Wientjesvoort Zuid. Ze huren het, maar het streven is om het terrein uiteindelijk te verwerven als gemeenschapsgrond. Hun wens is ervoor te zorgen dat de grond ‘geneutraliseerd’ wordt en de grond niet meer kan worden gekocht of verkocht op de markt. Dit vanuit de gedachte dat als grond wordt verhandeld er – ten koste van de natuur – toch weer gebouwd gaat worden.

Dit artikel publiceerde ik eerder in het magazine AM:

Deze afbeelding heeft een leeg alt-attribuut; de bestandsnaam is Wientjesoord-compleet-n.jpg
 
 

Wientjesvoort Zuid: een stukje vrije aarde – Antroposofie Magazine

 

Een boomhut aan de Vecht

In april 2020 ging ik op zoek naar een contact-vrij huisje in of dicht bij de natuur, om met het gezin even bij te komen van de hectische weken die achter ons lagen. Uiteindelijk vond ik op camping de Koeksebelt in Ommen deze parel aan de Vecht.

Ons huisje op palen heet heel toepasselijk Ooievaarsnest en bevindt zich op een rustige plek, aan de rand van de camping.

De hut is niet alleen mooi om te zien, maar ook comfortabel. Er is een compleet ingericht keukentje en een badkamer met douche en toilet. Beneden bevindt zich een ruime bedstee en er liggen matrassen op de zolderverdieping, die via een steile trap te bereiken is.

Vanuit de boomhut heb je een mooi uitzicht over de rivier de Vecht en de aangrenzende weilanden.

Op het moment dat we aankomen stroomt het van de regen. Nadat de spullen zijn uitgepakt maak ik daarom eerst wat bekers warme chocolademelk.  


Gelukkig knapt het al gauw op en kunnen we zelfs in het zonnetje op het terras zitten. Terwijl de kinderen verderop met andere kinderen spelen, drinken Bart en ik een glaasje wijn en genieten van ons mooie uitzicht. We zijn het erover eens dat dit een ideale plek is om tot rust te komen. Voor de kinderen valt er op de camping genoeg te beleven en tegelijk bieden de ligging en de hoogte van ons onderkomen de nodige rust en privacy.

De volgende ochtend worden de door ons bestelde verse broodjes in een mandje gelegd dat je vervolgens omhoog kunt takelen.
Hoe ‘Covid-19-proof‘ wil je het hebben?

Onder de hut bevinden zich nog een ruime picknicktafel en hangmat.
Af en toe kregen we bezoek – uiteraard op gepaste afstand – van deze gepluimde gast!
Op de camping kun je een kano of sub board huren. We voeren in een Canadese kano over de kalme stroom van de rivier de Vecht en namen een picknick mee voor onderweg.
Vanaf het water kun je de boomhut zien liggen

Ommen is een mooi stadje maar door de situatie konden we het niet uitgebreid bezoeken. Hopelijk krijg ik daar nog een keer de kans voor, want alleen al de ligging aan de Vecht maakt het interessant.
In de omgeving van Ommen is gelukkig genoeg te beleven. Zo maakten we een mooie wandeling over het prachtige Landgoed Eerde. Over de rijke geschiedenis van het kasteel en het landgoed lees je meer in mijn blog over Landgoed Eerde.

Landgoed Eerde
Dit vind je misschien ook interessant:

The Beaney house of art and knowledge in Canterbury

Wat ik zo geniaal vind aan de Britse musea? Ze zijn vaak zo kind- en oudervriendelijk! The Beaney house of art and knowledge in Canterbury (Engeland) is een voorbeeld van zo’n museum en biedt in alle zalen activiteiten voor kinderen. Terwijl je als ouder rustig de schilderijen bekijkt, storten je kinderen zich enthousiast op een mand met verkleedkleren. Natuurlijk gingen mijn dochters ook nog even met ‘hun’ schilderij op de foto!

error: Content is protected !!