Het landgoed Eerde kent een gevarieerd landschap waar je heerlijk kunt wandelen.
Om je bewust te worden van waar je precies bent, vertel ik je hier iets over de rijke geschiedenis van het landgoed.
Al in de 14e eeuw stond hier al een houten burcht, waar de beruchte roofridder Evert van Essen de omgeving terroriseerde en kooplieden tijdens hun doortocht beroofde. In 1380 kwam daar een einde aan, toen de autoriteiten het rovershol lieten platbranden.
In 1715 liet Johan Werner van Pallandt kasteel Eerde bouwen, dat lange tijd in de familie bleef.
De laatste, kinderloze baron Philip Dirk van Pallandt stelde het landgoed aan het begin van de 20e eeuw open voor activiteiten van allerlei groepen.
Delen van het landgoed worden sinds de dag van vandaag gebruikt door de padvinderij.
Een ander deel van het landgoed schonk de baron aan de Indiase wijsgeer Krishnamurti, die er tussen 1925 en 1929 theosofie onderwees. Je kunt het je nu niet voorstellen, maar in die jaren was landgoed Eerde één van de belangrijkste spirituele centra ter wereld. Van 1924 tot 1938 werden hier de zogenaamde Sterkampen georganiseerd: mensen uit de hele wereld kwamen er kamperen, om met elkaar te filosoferen over de betere wereld die met de komst van Krishnamurti zou aanbreken.
Waarheid zonder paden
In 1929 nam Krishnamurti afstand van de verwachting dat hij de nieuwe wereldleraar zou zijn.
Hij deed dit in een indrukwekkende rede: Waarheid is een land zonder paden. Daarin sprak hij de beroemd geworden woorden: “Waarheid, zeg ik u, is een land zonder wegen erheen, dat langs geen enkel pad, door geen enkele godsdienst, door geen enkele sekte, is te bereiken. Dat is mijn standpunt, daar houd ik absoluut en onvoorwaardelijk aan vast.”
In 1933 vestigden de Quakers op Eerde een school, waar de eerste jaren veel kinderen van Duitse Joden hun toevlucht vonden. Later zou deze uitgroeien tot de huidige internationale school.
Tijdens de Tweede Wereldoorlog werd onder Duits bevel op de plek waar eens de Sterkampen werden gehouden het strafkamp Erika opgericht. Mede door de afgelegen ligging van het kamp konden de bewakers de gevangenen ongehinderd mishandelen. De mishandelingen, maar ook dwangarbeid, ziektes, ondervoeding en regelrechte executies kostten zeker 170 gevangenen het leven. Op 31 december 1946 werd kamp Erika opgeheven. Op het voormalige kampterrein is nu een bungalowpark gevestigd, vakantiecentrum Besthmenerberg (Vacantievreugd). Een kruis en een bescheiden gedenksteen in het bos herinneren aan de gruweldaden die hier zijn begaan. In het voorjaar van 2020 is er een nieuw monument gebouwd. Vanwege de corona-crisis is de onthulling hiervan uitgesteld.
In de app wikiloc kun je de door mij uitgestippelde route bekijken en downloaden. Zoek in de app op mijn naam: Parelduiken – Hester van Delden.